Er gebeuren soms dingen waar je je verontwaardigd over voelt. Het klopt niet wat die ander zegt, die spreekt niet de waarheid of heeft een dubbele agenda. En soms is dat ook zo. Maar wie is diegene die zich daar aan stoort? Dat is een oefening die ik ooit van Mooji heb opgepakt. Wie is dat, die al die gedachten daar over heeft en al die emoties bij voelt? Ga zitten, doe je ogen dicht en ga op zoek; zelf onderzoek. Wie is dat? Die dat allemaal denkt? Het is je “persoontje” om het woord Ego te vermijden. Je persoontje die al die overtuigingen heeft opgebouwd, over wat wel of niet waar is en wel of niet leuk is en wat wel of niet klopt. Je mind/ego gebeuren is super-dualistisch. Het is of dit, of dat. De middenweg is vaak ver te zoeken. Yoga is het pad van het midden. Het pad van zelfonderzoek ook. Als je je ogen sluit en op zoek gaat naar die “verontwaardigde persoon” daar binnen die al die dingen voelt, en je gaat ECHT op zoek naar “wie is dat”, dan gebeurt er iets geks. Je gaat gapen, zuchten, gekke geluiden maken en je lichaam ontspant. Je spirit wordt bevrijd van dat “persoontje” dat van alles vindt. Het persoontje, de gedachte of de emotie houdt namelijk geen stand wanneer je je bewustzijn er op zet. Het is fake. Iets is zoveel grootser dan jouw persoontje met jouw mening. Persoon, persona betekent masker; datgene wat je spirit omhult. Spiritueel ego is best een dingetje in deze tijd. Onder het mom van spiritueel vinden we vaak van alles. Het vertrouwen is soms ver te zoeken. Ik spreek wel eens mijn twijfels uit over wat ik allemaal zie om me heen maar tegelijkertijd voel ik dat de energie, de golflengte waar ik dan in terecht kom helemaal niet zo fijn voelt. Het is geen fijne space, het voelt niet licht. En vaak voel ik even later weer een gigantisch groot vertrouwen; als een soort onderstroom. Niemand gaat deze wereld veroveren. Het is pure angst die dat denkt. Vertrouwen is een fijne golflengte. Dat hoeft niet naief te zijn. Ga anders maar weer even zitten met je ogen dicht en voel dat verschil, in jezelf. Het vertrouwen dat alles wat gebeurt nodig is en dat wij daar maar een nietig schakeltje in zijn. Met een héle grote mond! Dus ik zeg regelmatig tegen mezelf: OK Noey ga eerst maar eens jezelf kennen, en weten dat alles wat je vindt en niet vindt, net zulke grote onzin is als die mensen waarvan jij vindt dat ze onzin verkondigen. Het is allemaal verhaal. Links en rechts, zijn twee vleugels van één adelaar. All is One. Vertrouwen is een frequentie die dichter bij liefde ligt, dan wantrouwen. Laten we blijven vertrouwen. In jezelf, in de grotere macht die nog zoveel grootser is dan de grootste asshole die de wereld probeert te veroveren.
De adelaar is trouwens een prachtig krachtdier; hij heeft al het overzicht vanuit de hoogte en toch een verbinding met de aarde want daar haalt ie zijn wormpjes vandaan.
OK
Google Earth.
Namasté
Thank you!!1