Ik heb Ja gezegd. Ja tegen zes weken op de ashram leven om te leren over mantra’s, kirtan, rituelen en ceremonies, karma yoga, tempel leven en alle mystiek rondom offeren en murti’s. Maar vooral ook eenvoudig en praktisch; werken in de tuin en helpen met koken. Karma Yoga of onbaatzuchtig dienen als snelweg naar verlichting.
Mijn bus staat geparkeerd in de wilde permacultuur tuin vlak naast de ceremonie plek met zweethut en vuurplaats. Ze (Bhumi heet mijn bus) fungeert als lekker plekje om me terug te trekken ook al zal ik hier volle dagen bezig zijn met Karma Yoga. Op de slaapzolder heb ik een knus hoekje gemaakt; een kamerscherm zorgt voor wat extra privacy. Om 6:00 am vind ik mijn weg naar de Dhuni, de heilige vuurplek, waar vuurceremonie (havan) wordt gehouden. Ik vind het heerlijk om me te warmen aan het vuur; de gloed en de koesterende geluiden voelen als opladen en thuiskomen. Het is vandaag een stilte ceremonie dus geen luid gesproken mantra’s maar vooral beweging. Ik zie de pujari met een grote lepel ghee, bloemen, bananen en een kokosnoot offeren aan het vuur, dat tevreden sist en siddert.
Een uurtje later is de ‘aarti’ in de tempel; een Vedisch ritueel van licht en zingen, om de heilige geest van deze plek te eren. Ik begin de woorden en de melodie al aardig te kennen. Over de murtis (levensgrote beelden van een man en vrouw, omgeven door symbolische attributen) kan ik denken wat ik wil, maar het oordeel of de mening vanuit mijn hoofd zal niets af doen aan hun mystieke aanwezigheid. En of ik het nu voel of niet; I keep showing up. Iedere dag dat ik twee keer in de tempel ben geweest voelt als een goed bestede dag. Nu heb ik ook begrepen dat iedere spirituele effort die je doet, tot in infinity op je bankrekening blijft staan. Je kunt wel je geld verliezen maar je karma punten niet 😀
Maarten Baba is hier de pujari (priester) en pandit. (dat is een wijze of geleerde die een bijzondere betekenis heeft voor de gemeenschap en zich alle nodige spirituele kennis heeft eigen gemaakt). Een soort Imam of Rabbijn maar dan aan de Vedische kant van het spectrum. Hij zal ons inwijden in de wereld van Vedische rituelen of Puja’s.
Veel mensen kunnen niet zoveel met het aanbidden van een vorm. “God is toch overal” en zit al in mij. Dat klopt zeker, maar dat helpt je niet om te focussen, je er mee te verbinden of er een persoonlijke relatie mee te hebben. Laat staan daar een gevoel of beleving bij te hebben. Een murti (beeld) en een Puja (ceremonie) helpen je te focussen door handelingen en mantras die je altijd op dezelfde manier en met een duidelijke intentie doet. Er zijn ook tijden die daar het meest geschikt voor zijn zoals zonsopgang. Dat is de wereld tussen de werelden …
De pujas die we leren komen uit de Vedische cultuur en staan aan de basis van alle rituelen en religies wereldwijd. De Vedas vormen de basis waaruit later allelei afsplitsingen / geloven zijn ontstaan -mogelijk om de grote diversiteit aan mensen een geschikt pad te kunnen bieden. Maar alles leidt terug naar dezelfde bron. De rituelen zijn niet “Hindoeïstisch, maar komen bij de Rishis vandaan. De heldere “zieners” van India. De rituelen representeren wijsheid uit de diepste kern van het Zelf. De Vedische cultuur is heel inclusief. Niets wordt uitgesloten of buiten gesloten. Vergeleken met bijv Moslim geloof of Christendom waar het vrouwelijke wordt buiten gesloten of religies die “uitsluitend” in hun eigen God, pad, ceremonies en gebruiken geloven en de rest afkeuren.
In een Puja wordt het Goddelijke in jezelf, in een vorm buiten jezelf vereerd. Bijvoorbeeld een afbeelding of een beeld (murti). Murti betekent “in vorm gekomen” in Sanskriet. Een puja brengt je dicht bij de waarheid en laat alle knopen en obstakels in jezelf zien. Een perfecte vorm van transformatie en diep innerlijk werk.
Het is niet zo dat je door puja te doen iets voor jezelf kunt krijgen. Maar door het regelmatig en gefocust te doen kan jou dat ten deel vallen, door “grace”.
Ik raak altijd betoverd door de items die gebruikt worden in een puja. Belletjes, wierook, mooie koperen schaaltjes, een sierlijk lepeltje om water te offeren, bloemen, parfum, prasad, een brandend lichtje in ghee of olie. Een puja kun je het beste doen als de nacht in de dag overgaat of de dag in de nacht. Dan is er een bepaald stilvallen van de “tijd”, de energie tussen de werelden in. De avond is voor Durga, de moeder Godin. De ochtend voor Shiva, het mannelijk aspect. Ook de wisselingen van seizoenen zijn belangrijk. Op deze momenten kom je gemakkelijke dichter bij het ware Zelf.
Het begin stadium is foggy. Langzamerhand ontstaat meer helderheid. Je kunt terecht komen in de stromen van subtiele kosmische energie. Dat is waar het transformeren begint; het harmoniseren, balanceren en reinigen van de elementen n jezelf.
Het sleutelwoord is overgave en nederigheid. Het besef dat jij iets heel kleins bent tov het Grote. Je wilt daar bij zijn, daar in opgenomen worden. De religies hebben dit aspect misbruikt, schuld/schaamte, hemel/hel waardoor het woord “humble” een negatieve associatie heeft gekregen. Maar zonder overgave en nederigheid of dienstbaarheid kom je niet voorbij het grovere Ego. Alles wat je denkt dat je bent verdwijnt. Zodra je begint te smelten zit je goed.
Ik zal in een volgend blog wat meer vertellen over de inhoud van een Puja. En ook hoe het is om zelf een Puja uit te voeren. Ik ga ook een puja doen voor overledenen, om mijn gestorven vader extra kracht te geven voor zijn reis door de dimensies 😍