Dat ik met mijn campertruck uit Nederland ben weg gereden kan je misschien het idee geven dat ik op zoek ben naar vertier en plezier en mooie avonturen. Of op de vlucht ben voor de realiteit, of dromen na jaag. Ik denk dat het bij weinig mensen op zal komen dat het een spirituele reis is waarbij ik via de buitenwereld, diepe lagen in mijzelf bezoek. Om vragen te beantwoorden die we misschien allemaal wel hebben, maar niet de tijd nemen om ze te doorvoelen, laat staan beantwoord te krijgen. Ik ben aan de oppervlakte, op zoek naar ‘the way out”, dat wil zeggen ik wil me graag laten inspireren door mensen die het anders doen. “Way out waarvan, en wat anders doen?” Vroeg iemand mij gisteren. De weg uit een destructief systeem dat niet meer dienend is en waarvan de houdbaarheidsdatum ruimschoots is overschreden. Op zoek naar mensen die het anders doen; die zijn begonnen aan het creëren van iets nieuws, een alternatief, wat hopelijk wel dienend en duurzaam is of in ieder geval het begin van iets duurzaams.
In werkelijkheid is het is een veel diepere reis op heel veel lagen. Het gaat om de lessen die ik leer van iedere persoon die ik tegenkom (waarbij ik sommigen weer op zoek en sommigen ontwijk) en van de dingen die ik in en om me heen voel. En het voelt goed om alle ruimte te nemen op een plek, om dieper te zakken en de mensen en binnenwegen te leren kennen. Ik zoek die plekken waar mensen bezig zijn met een verbindend leven. Er zijn namelijk genoeg mooie plekken die zijn gebaseerd op egocentrische beleving van schoonheid of plezier. Een groot verschil.
Toen ik mijn reis begon, beloofde ik mezelf geen plan te hebben. Het element ruimte is voor mij de sleutel naar verdieping en verbinding. Al het andere kan bestaan doordat er ruimte is die faciliteert. Maar niets kan ontstaan op een plek waar geen ruimte is. Inspiratie kan niet landen in een plek die al vol is of vast zit aan iets. Ik stelde het universum de vraag; “laat me maar zien hoe ik dienend kan zijn aan deze wereld in deze tijd. Ik ben beschikbaar” En dat laatste meende ik ook. Ik had geen zin in het kopiëren wat ik al lang doe en heel goed kan. Ik wilde een mogelijkheid te creëren voor iets compleet nieuws.
Het duurde niet heel lang voor de eerste lessen zich aan dienden. Op die momenten parkeer ik soms letterlijk even aan de kant van de weg, om het even binnen te laten komen. Het voelt als een warme gloed diep in mijn lichaam. Alsof iets van binnen zegt: ja, precies dit. Dan weet ik dat ik ‘on track’ ben. Het duurde ook niet heel lang voor het universum een ingepakt doosje naar mij uit stak, met de vraag deze open te maken. Ik aarzelde en ik huiverde even. In het doosje zag en voelde ik intense kou en duister. “Moet dit”? Moet er op mijn gezicht af te lezen zijn geweest. Het universum bleef stil.
Het echte startpunt van mijn “Ecotrip”, en het vervolg van de spirituele weg die ik al heb afgelegd, begon met het interviewen van een aantal bijzondere geesten voor mijn podcast Heart Space. De recorder werd echter regelmatig uit gezet; het werden zulke diepe gesprekken waarbij onderwerpen werden geraakt die niet persé meteen online hoefden, soms voor de veiligheid en soms voor de privacy van de ander. Mij maakte het niet zoveel uit; gooi het maar naar buiten, het is tijd. De gesprekken openden voor mij een weg naar een diepere waarheid en dat diende zich o.a. aan door een heel diep duister stuk geschiedenis. Van de wereld, de mensheid en ook van mijn land, Nederland. Uit deze gesprekken kwam een heleboel onderzoek voort en dat is een ongoing proces. Ik ben uit gekomen op de vraag: wat is goed of kwaad; wat is licht of donker; waarom zou iemand het donker of de Satan willen hangen, wat brengt hen dat. En wat moet IK doen; wat is mijn weg hierin, behalve het donker en licht in mij zelf herkennen. Reageren op die externe wereld of juist niet. Moet ik opstaan en strijden, of mijn eigen spirituele weg in neutraliteit vervolgen. Antwoorden dienen zich in een gestaag tempo aan. Zoals ik wel eerder heb ervaren als je echt een innerlijke reis begint: Er komt een vraag, die wordt beantwoord, maar meteen komt er een nieuwe vraag.
Het betekent dat ik de tijd moet nemen. Voor al die aspecten van zowel intern als extern onderzoek. Het checken van mij onbekende schrijvers, het lezen van literatuur. Wikipedia (maar ook Wikileaks) zijn vaak door mij geraadpleegd lately. Veel internet, en wat er al van internet is afgehaald is vaak ook nog te vinden. Een gezonde dosis onderscheidingsvermogen. Durven vertrouwen op die innerlijke stem die zegt: ja, precies dit. Of: Nee, dit niet. Wat is er nog veel dat een mens niet weet, en misschien maar goed ook. Maar deze tekst hieronder, in het boek “TranscEnding the Global Power Game van Armin Risi, vond ik wel erg treffend voor deze tijd en voor mijn reis.
“Without manipulators the world would look quite different. If people were offered truthful, positive information and alternatives, they would certainly be very interested. If mass media were to communicate the basics of higher knowledge, a lot of people would immediately change many aspects of their lives. If they were offered a real choice, they would never have chosen the direction things are taking today. They would have decided in favor of alternative research, instead of nuclear, genetical and pharmaceutical research. Technocracy and exploitation would not be as dominant as they are today. If people were correctly informed, many would become vegetarians, and hardly any0ne would support arms export, financial speculation and global centralization. And yet ,these are the factors that dominate our lives in today’s civilization. The dark forces are no longer only reaching for man’s mind and intellect; they want now to absorb his entire consciousness, the being as such, including heart and soul.
Dat is waar ik nu ben gebleven, letterlijk en figuurlijk op mijn reis. Mijn laptop is aan het opladen op mijn zonnepaneel, dus ik moet geduldig wachten tot ik een lezing kan volgen over Helen Blavatsky. Nog nooit van die dame gehoord, maar het lijkt ook weer een sleutel te zijn in de vraag: waarom denken Technocraten wat zij denken, en waarom denken zij de wereld over te moeten nemen?
P.S.
Op mijn Instagram pagina deel ik mooie foto’s.
achter mijn Insta pagina deel ik minder mooie informatie die ik relevant vind om te delen. Ik hoop dat dit bijdraagt aan een breder bewustzijn van wat er momenteel gaande is en voor welke uitdaging we als mensheid werkelijk staan. En dat de polarisatie van dit moment onze ondergang is; we zullen het donker met het licht moeten verbinden en met elkaar de eerste stappen zetten naar wat we werkelijk willen.
Facebook gebruik ik af en toe om een post te delen, vaak uit ongenoegen over onrechtvaardigheid, zoals een persconferentie waarin verkeerde cijfers worden getoond. of een blog, zoals deze. En vooralsnog op Soundcloud publiceer ik interviews in mijn podcast kanaal Heart Space
Graag wil ik ook duidelijk zijn dat ik Corona niet ontken maar ook niet erken als een killer virus waar we ons alleen via vaccinatie tegen kunnen wapenen. Het is vervelend dat mensen ziek worden en sterven. Dat is inherent aan het leven EN hoe we de planeet en ons eigen lichaam hebben behandeld. De mensen die sterven zijn over het algemeen ouder dan de gemiddelde levensverwachting. Ik denk dat het voor hen een zegen is dat zij mogen gaan. We gaan een turbulente tijd tegemoet. En over leven en dood… wij zien allemaal slechts een heel klein deeltje van de realiteit. En achter het relatieve (steeds veranderlijke) bevindt zich het Absolute, ondeelbare individuële. Daar is Liefde en alles wat we zelf proberen te zijn buiten die bron om, is een schaduw. En in die schaduw, huist het ‘kwaad’. Wat wij beschouwen als “realiteit” is nooit meer dan een heel klein stukje geconditioneerde beleving vanuit een beperkt menselijk perspectief via zintuigen die niet geschikt zijn om het Absolute te doorgronden.